علارقم اینکه مسئولان مملکت مرتباً دم از حمایت از نوآوری و اندیشه های تازه میزنند ، متاسفانه به هیچکدام از نهادها و ارگانهایی که مراجعه کردم حاضر به حمایت از روش پارسی نشدند . آخرین بار نامه خانم رهبر نماینده مجلس بود که به وزارت ارشاد نوشتند اما آنها هم بعد از کلی دست به دست کردن به خانم رهبر نوشتند که مرا به فنی و حرفه ای ارجاع دهند اما آنها نمیدانند زمانی را که در فنی و حرفه ای هدر دادم بیشتر از سایر مکانهایی بود که به هدر رفت . این پیام برای آنهاییست که با علاقه فعالیتهای مرا دنبال میکردند و میکنند . البته هنوز کاملاً ناامید نشده ام زیرا که به عنایت و توجه پروردگار امیدوارم . اما در اینجا اعلام میکنم که بهیچوجه از نتایج حاصله و کسانی که با آنها برخورد داشتم راضی نیستم و همه ایشان را به خدا واگذار میکنم و امیدوارم روزی کسانی جایگزین آنان شوند که شعارهایی که میدهند به واقعیت نزدیک باشد . خوشبختانه با کاری که انجام داده ام نامم برای همیشه در تاریخ هنری کشورم خواهد ماند ولی آیندگان بدانند که جز فقر و افسردگی برایم حاصل دیگری نداشت و این نه تنها سرنوشت من بلکه سرنوشت مخترعین و مکتشفین بسیاریست که نمونه هایی از آنان را در برنامه های تلویزیونی خودمان مشاهده نموده ایم . خوب یادم هست که یکی از همین عزیزان میگفت که دست آخر ترجیح میدهم که اختراعاتم کنج خانه خاک بخورد تا آنها را به کسی واگذار کنم . افسوس و صد افسوس که میتوانستم چه ها بکنم اما واقعیت قضیه این است که فکر و اندیشه و خلاقیت و استعداد ما را کور کردند .