جلسه نهم    ادامه آستین  روش پارسی  از کادر 40 به بالا به ازای هر 1 سانت، 1 میل کلّ? آستین از خط پشت آستینِ افقی بالا میرود.بنابراین دو مثلثی بالا بلا استفاده میباشد،امّا میتوان از آنها تا کادر 50 کمک گرفت. همیشه درز آستین نسبت به تنه مقداری اضافه دارد که آنرا با توجه به جنس پارچه و مدل محاسبه میکنیم . اضاف? درز آستین  به تنه خورد میخورد ، که با زدن اندازه مقدار آن مشخص میگردد. هر گاه اضافه (خورد) در هر دو طرف یکسان بود،درز آستین با درز بغل جفت میشود.امّا اگر خورد یک طرف بیشتر بود،نصف مقدار اضافه،از درزبغل بسمت دیگر میرود.این عمل را کنترل آستین مینامیم.برای الگوهای لباس باساسن دقت میکنیم،بلندیِ حلق? جلو از بلندی خطِ کف آستین، از 3سانت کمتر باشد.امّادر مدلهای بی ساسن این اختلاف به 5 میرسد. این عمل را هم کنترل نهایی مینامیم.  درشخصی دوزی دقت میکنیم، عرض کادرآستین ازدور بازو حدود 4 سانت کمتر نباشد. درصورتی که دور بازو بزرگتر باشد، باید کادر آستین را بیشتر کنیم که در این صورت خورد آستین زیاد میشود.در این حالت بهتر است از پارچه هایی که خورد خورِ زیاد دارند، استفاده کرد. در غیر این صورت ، با بالا آوردنِ خط کف آستین، مقدار خورد را  کم کرده، مثلثی های زیرآستین را هم بطور طبیعی رسم میکنیم.درز سرشانه وقتی باچرت آستین جفت میشود که دست در حالت طبیعی باشد. امّا اگر دست بطرف جلو یا عقب بود آستین باید مقداری بچرخد، که مقدار آن با پرو مشخص میشود.  در صورتی که مایل باشیم، آستین کاملاً بچسبد. عرض کادر آستین را مطابق اندازه دور بازو رسم کرده ، در بالا تنه هم حلقه ها را باندازه ای از پایین بالا میآوریم، تا خورد متناسب شود.همیشه، مقدار خورد را با جنس پارچه در نظر میگیریم. درمورد پارچه های آهار دار مانند تافته، مقدار خورد کم و پارچه های نرم مانند کشمیر را معمولی میگیریم. در مواردی که  کلّ? آستین پُف دارد و درون آن پشم شیشه  یا ابر و امثالهم  قرار میگیرد ، مانند دادن اِپل، کلّ? آستین را  از خطِ جلو آستینِ افقی بالا میبریم،تا خُرد آستین بیشتر شود 30 38 936 0935   معرف و مدرس ( روش پارسی ) علیرضا قاسمی راوندی         02177999459